Grota Shinry

Trixia

W grocie jest ciemno, zimno, lecz sucho. Burzowe chmury spowijają niebo nad jaskinią. Tuż przed nią ciągnie się wielka polana, a dookoła niej rośnie las. Nad polaną ciągle grzmi i błyska się. Mimo grzmotów i piorunów nie spada deszcz.W środku huki niosą się echem długim korytarzem. Wzdłuż niego ciągną się tajemnicze znaki. Symbole ją białe i w nocy wyraźnie je widać. Spowijają grotę tajemniczą poświatą. Na końcu korytarza znajduje się duże pomieszczenie, którym leżą resztki jedzenia smoczycy, leżą w małej stercie niedaleko kilku skór i futer, będących miejscem snu smoczycy.

W grocie panuje cisza, wydaj sę, że nikogo w niej nie ma, lecz Shinra uważnie obserwuje każdy cal swojego legowiska, widzi polanę, las i grotę. Kryje się we mgle i pilnuje swego miejsca przed wrogami. Weszła powoli do groty z trzema niedźwiedziami i dziewięcioma sarnami. Po chwili zostały z nich tylko kosteczki i krew. Jednak smoczyca zostawiła ciało sarny, dwóch jeleni i niedźwiedzia. Ich skóry ułożyła na stercie i położyła się na niej. Już po chwili spała. Mimo to była czujna i słyszała wszystko co dzieje się w pobliżu.

Price

Wszedł cicho, niemal bezszelestnie. Rozejrzał się po polanie. Nigdzie nie widział Shinry. Wszedł do skalnej groty, w której zobaczył Shinrę śpiącą na stercie skór. Zbliżył się do niej i położył przy niej. Po chwili spał smacznie wtulony w smoczycę.

Trixia

Smoczyca obudziła się błyskawicznie. W jednej chwili podniosła się i potraktowała małego prądem. Nie chciała go ranić śmiertelnie tylko czegoś nauczyć.
-Nie za dużo sobie pozwalasz?- Spytała uderzając małego łapą, by wstał.
-Przyszedłeś się u mnie uczyć, ale pamiętaj. Żadnych więzi i spoufalania!- Powiedziała, by przemówić małemu do rozsądku.-Jeśli jeszcze raz zrobisz coś takiego, nie będę taka łaskawa.- Powiedziała szybko smoczyca i wyszła z jaskini.
-Chodź, idziemy do akademii.- Powiedziała, wzbiła się w powietrze i już jej tu nie było.

Price

Zaskoczony smok poczuł palący ból w całym ciele. Uderzony łapą smoczycy poczuł ogromny ból w żebrach, ale po chwili wstał.
-Aua! Przepraszam!-Krzyknął smok. -Dobrze.- Powiedział niepewnie i poleciał za odlatującą Shinrą w miejsce swojego treningu.

Trixia

Przyleciała ze szkolenia uczennicy i weszła do groty. W najdalszym pokoju zobaczyła ciało dwóch jeleni, sarny i dorosłego niedźwiedzia. Wzięła wszystkie i weszła do pokoju, w którym roiło się od skór i futer. Czekała na Yumi i nawet nie ruszała ciał.

Yumi

Na niebie dało się zauważyć jakiś jasny punkt. Z daleka wyglądał na dziwną chmurę, o dziwnym beżowym kolorze. Po chwili okazało się, że to smoczyca o imieniu Yumi. Co Shinra wiedziała. Powoli i ostrożnie wylądowała w środku groty. Rozejrzała się dookoła. Było tu ładniej niż u niej. Jednak nadal nie wchodzi wgłąb. - Mogę wejść? - Zapytała/
.

Trixia

-Jasne, chodź.- Rozniósł się szept. W korytarzu widać było czarną smugę, która wiła się dookoła jasnej poświaty symboli na ścianach korytarza. Smocyca pojawiła się przed Yumi i wprowadziła ją do jaskini.
-chodź.- Powiedziała, a echo rozniosło się po grocie.

Yumi

-Ładnie tu. - Powiedziała śmielej. - U mnie jest skromnie. Nie miałam czasu, żeby zająć się tamtym miejscem. - Szła prowadzona przez Shinrę. - Mogę Cię o coś zapytać Shinro? - Zapytała z bladym uśmiechem.

Trixia

-Oczywiście.- Powiedziała i rzuciła ciała pomiędzy siebie, a Yumi. Czekała na pytanie i na to, aż coś wybierze. Wpatrywała się w nią z zaciekawieniem.

Yumi

-Czy jesteś na mnie zła? - Pierwsze pytanie. Lecz nie jedyne. Ale według Yumi lepiej było zadać wszystkie. -
Czy w tej krainie jest ktoś jeszcze? - Wzięła wdech. - Czy tylko mnie uczysz? - To były jak na razie jej najważniejsze pytania. Teraz czekała na odpowiedź.

Trixia

-Nie jestem. To nie twoja wina.- Odpowiedziała na pierwsze pytanie.
-Uczę cię, ale to nie jest mój jedyny cel.- Odpowiedziała niewzruszona. Wtedy zaczął ujawniać się jej prawdziwy charakter.
-Nie rozumiem drugiego pytania. Chodzi ci o to czy ktoś inny ma w sobie demona?- Urwała na chwilę.- Ja mam.- Odpowiedziała i czekała na jej reakcję.

Yumi

Uśmiechnęła się słysząc pierwszą odpowiedź. - A jaki jest Twój drugi cel? - Zapytała odruchowo i zakryła łapą pysk. Może nie powinna zadawać tego pytania? To była sprawa Shinry. - Nie... Chodzi mi o to czy są tu inne smoki. - Wyjaśniła ale ją wcięło. Usłyszała odpowiedź Shinry. Nie spodziewała się tego. Przełknęła ślinę. - Na prawdę? Ale ja nie wiem czy Az... ona... to do demon. Może to coś innego? Może mam dwie osobowości? Może mam jakąś chorobę? - Nie wiadomo czemu starała się jakoś wytłumaczyć. Nie dopuszczała wiadomości, że Azrael jest demonem. Nie chciała pamiętać przez kogo ma coś takiego.

Trixia

-Ja też nie wiem czy to jest demon. Mogę tylko podejrzewać, że tak. Przez niego bywam bezlitosna, okrutna. Nawet ciebie oszołomiłam kiedy było trzeba. Nie zastanawiałam się.- Powiedziała.- Są tu inne smoki. Weissi, Pinkla, Shaver, Price i inni, których nie znam.- Odpowiedziała. Udawała, że nie słyszała pierwszego pytania. Nie chciała od razu ujawniać swoich zamiarów.

Yumi

-Mhm... - Słuchała jej słów. "Nie chcesz odpowiadać, to nie." Pomyślała sobie... "Ja nie naciskam. Dowiem się chyba... kiedyś... może..." Teraz zwątpiła. No trudno. - No to musi być wielka ta kraina skoro tak rzadko je się widuje. Poznam ich kiedyś? - Zapytała.

Trixia

-Pewnie spotkasz. Nie jest to trudne kiedy poznasz krainę.- Powiedziała. Po chwili wskazała na ciała.
-Chcesz coś?- Spytała. Czekając na odpowiedź rozmyślała o swoich sprawach.

Yumi

-Jeśli mogę poproszę sarnę... - Odpowiedziała krótko. Sarnie mięso było smaczne i delikatne. Coś dobrego jak na przekąskę. A Yumi nie była specjalnie głodna... Nie chciała też się obżerać i poszerzać żołądka. To by potem na złe jej wyszło. Nie po to przygotowywała się na małe ilości jedzenia przez długi czas, żeby to zepsuć co nie ?

Trixia

Dobrze.- Powiedziała i rzuciła sarnę pod łapy Yumi. Sama wzięła jelenia i wbiła kły w jego bok. Nie odzywała się przez dłuższy czas.
-W sumie myślę, że to mój charakter. Jestem bezlitosna i tyle.- Powiedziała z lekkim uśmiechem.
-Spróbuję dowiedzieć się czegoś więcej o Azrael.- Powiedziała i zamyśliła się na chwilę.

Yumi

Pochyliła się nad jedzeniem i oderwała kawał mięsa. Powoli je przeżuwała. Potem spojrzała na Shinrę. - To jest bardzo możliwe. Ale jesteś także miła. - Przyznała. Może to brzmiało jak słowa małego dziecka, no ale... - Dobrze. - Powiedziała i spuściła wzrok. Z Azrael była tak długo. Cóż kłóciły się ciąglę i Yu nie pasowała jej obecność. Przypominała dzieciństwo. Ale jakoś tak dziwnie jej się zrobiło.

Trixia

Shinra jadła jelenia. Była głodna i zmęczona. Chciała jeszcze porozmawiać z Yumi.
-Jestem miła dla pobratymców. To dla mnie naturalne.- Odparła. To była prawda. Czuła więź z całym klanem.
-Wiesz jak Azrael dostała się do twojego ciała?- Spytała szybko. Nie chciała owijać w bawełnę, nie lubiła tego. Wolała mówić szybko i na temat.

Yumi

Skupiła sie tylko na ostatnim pytaniu. Musiała pomagać Shinrze? Ale ona chyba tego nie wykorzysta przeciw niej. Ale czy na pewno? - Wiem... - Powiedziała. Nie spojrzała jej prosto w oczy. Powinna jej w sumie powiedzieć. Ale czy będzie jej łatwo?