Szkolenie podstawowe-standardowe Yumi

Trixia

-Nie, nie mogę. Muszę wiedzieć o tobie jak najwięcej. Jesteś demonem, czy tylko duszą?- Spytała. Kula nie zmieniała się. Wciąż stabilnie trzymała Yumi w zamknięciu. Shinra miała dwa cele. Musiała dowiedzieć się czegoś o Azraelu, a potem uwolnić Yumi z jego władzy i to prędko, bo nie wiedziała jakie mogą być skutki panowania Azraela nad jej ciałem.

Yumi

-Ta Twoja ciekawość mnie wkurza! - Krzyknęła głosem zniecierpliwienia. - Wypuść mnie! - Krzyczała zdenerwowana. Nie podobało jej się to... czuła się jak więzień. - W jakim sensie dusza? - Co odpowie Shinra. Czekała na odpowiedź. Może jest demonem, a może jednak duszą. Zależy czym dokładniej jest DUSZA. Ale normalnie odpowiedziała by demonem... Ale może uda się zmylić Shinrę.

Trixia

-Dusza, to duch zmarłego, który nie dostał się w zaświaty.- Odparła spokojnie.
-Nie. Nie mogę cię wypuścić, do puki nie odpowiesz mi na moje pytania.- Powiedziała i zadawała kolejne.
-Może cię to denerwuje, lecz jest to dla mnie ważne, więc odpowiadaj konkretnie i na temat.- Powiedziała jeszcze.
-Więc kim jesteś? Duszą, czy demonem?

Yumi

-Nie odpowiem. - Powiedziała. Droczyła się. Nie lubiła o sobie opowiadać. Shinra była jedynym smokiem, oprócz Yumi od kiedy została "wszczepiona". - Jestem czymś o czym mogłaś nie słyszeć. Czymś w czym ktoś ukrył zło, którego nie widziałaś. - Mówiła... Za dużo? Po prostu mówiła. Wiedziała, ze istnieją potężniejsze istoty od niej. Ale ma przynajmniej jakąś rozrywkę.

Trixia

-Skąd wiesz? Może chcę wiedzieć?- Odparła z szyderczym uśmieszkiem. "Proszę, proszę... jaki tajemniczy!" Pomyślała Shinra. Jednak nie czekała na odpowiedź. Jednym ruchem łapy oszołomiła smoczycę, by ta straciła przytomność na chwilę i mogła już panować nad swoim ciałem. Wiedziała już, że to demon. Samo jego zachowanie na to wskazywało.

Yumi

W środku głowy Yumi toczyła się rozmowa.
-I co Ty zrobiłaś?! Chciałaś, żeby ona mnie zabiła?! - Zapytała Yumi.
-Mi by to sprzyjało ale dlaczego miałaby to zrobić? Jesteś jej uczennicą... Jesteś z jej klanu. Nie mogła by stracić jedynej istoty w nim się znajdującej. - Azrael nic nie robiła sobie z poddenerwowania Yu.
-Skąd wiesz?! Nie znamy jej dokładnie! Ale jestem jedyna? - Głos wskazywał zdziwienie. Teraz Yu chciała zadać parę pytać Shinrze (dobrze xd?)
-Nie wiem... - Po tym Azrael zaszyła się gdzieś w jej umyśle... A może zniknęła?
Yumi powoli zaczęła odzyskiwać przytomność. Zamrugała kilka razy oczami i spojrzała na Shinrę. Nie chciała się odezwać. Nie wiedziała jak ona na to zareaguje. Zamiast tego tylko spuściła głowę. Może powinna przeprosić? A może nauczycielka myślałaby, że to dalej to "coś".

Trixia

-Widząc, że Yumi zachowuje się normalnie, Shinra jednym machnięciem łapy sprawiła, że kula zniknęła i podeszła powoli do uczennicy.
-Nic ci nie jest?- Spytała od razu. Miała nadzieję, że Yumi już jest sobą. Czekała na odpowiedź w milczeniu.

Yumi

Na zniknięcie kuli westchnęła z ulgą. Nie lubiła tego "pola energii" jak to nazywała. Nadal nie patrzała jej w oczy. Nie chciała. Widziała i słyszała wszystko co się działo... Nawet jakby czuła. Ale była zakneblowana, związana, bez siły, żeby z powrotem zawładnąć nad ciałem. Jak była młoda, było to także trudne. Azrael była zbyt silna. A teraz Yu czuła się upokorzona. - Nic... Jest dobrze... - Odpowiedziała. Jej wzrok skierowany był w ziemię. Nie zamierzała go podnosić.

Trixia

-Nadal chcesz kontynuować? Może pójdziesz do mnie i coś zjesz?- Spytała. Nie miała za złe zachowania uczennicy, a właściwie Azrael. Nie była pewna, czy Yumi chce przejść do zajęć w terenie. Właśnie zapadał zmrok, a wtedy jest tam niebezpiecznie.

Yumi

-Nie. - Odpowiedziała szybko, za szybko. Lecz nie podniosła głosu. - Chyba lepiej... jak odpocznę... - Wydukała. Obserwowała małą, czerwoną w kropki, bezbronną i niczemu winną biedronkę. Westchnęła co jej się ostatnio często zdarzało. Nie wiedziała czy polecieć do siebie, czy może skorzystać z zaproszenia Shinry.

Trixia

-Chodźmy do mnie. Mam dużo jedzenia z ostatniego polowania. Wolisz sarnę czy niedźwiedzia?- Spytała z uśmiechem. Była gotowa do lotu w każdej chwili. Patrzała na Yumi i czekała na jej reakcję.

Yumi

-Dobrze. - Po tych słowach dźwignęła się na łapach i wyprostowała skrzydła. - Mi to obojętne. Na prawdę. - Powiedziała i wymusiła lekki uśmiech. Było jej głupio, ale Shinra chyba wiedziała, że to nie ona. Musiała wiedzieć! Dlatego musiała znowu zachowywać się normalnie.

Trixia

Shinra wzbiła się w powietrze i wzleciała wysoko. Starała się lecieć wolno,by Yumi nie straciła jej z oczu. Poleciała w kierunku Skalnych Grot i już jej tu nie było.

Yumi

Yumi powoli zaczęła machać skrzydłami po czym oderwała się od ziemi. Żeby szybciej znaleźć się w górze odbiła się jeszcze tylnymi łapami. Obserwowała kierunek, w którym leciała Shinra. Jednak nie dogoniła jej... Leciała z tyłu i myślała.

z.t