Życie Shinry. Moja historia.

Trixia

Shinra została porzucona nim się wykluła. Jajo leżało na małej, opuszczonej polanie. Nikt tego jaja nie dotykał, nawet go nie widział. Mijały lata. Potem dekady i wieki. Przez cały ten czas jajo nawet nie drgnęło. Po tysiącleciu, całej erze, w końcu pękło. Mały smok urodził się w czasie Wielkiego Zaćmienia, które miało trwać latami. Smoczyca niemal od razu zwabiła do siebie drapieżniki. Zaćmienie dało jej niezwykłe zdolności, dzięki którym zabiła w oka mgnieniu wszystkie zwierzęta. Sama nie wiedziała jak to zrobiła. Było tak ciemno, że wzrok nigdy nie przyzwyczaiłby się do panujących tu ciemności. Nie było nawet najmniejszego światełka. Każde stworzenie było po prostu ślepe. Mała smoczyca była głodna. Dookoła niej leżało wiele ciał zwierząt, lecz ich nie widziała. Nie miała jeszcze w pełni sprawnych zmysłów, więc węch na nic by się nie zdał. Zastanawiając się co zrobić delikatnie pocierała o siebie swoje pazury. Między nimi pojawiły się iskry. Przerażona smoczyca upadła na ziemię. Nie wiedziała jak to zrobiła, a co dopiero jak to kontrolować. Znowu potarła o siebie pazury i stworzyła iskry. Ponad godzinę starała się opanować strach i te zdolności. Pomyślała po pewnym czasie, że to i tak nie pomoże, bo iskry nie dają wystarczającego światła. Potarła znowu pazurami, ale tym razem iskry były żółte i powstała z nich mała kula. Kula dawała ostre, jasne światło, pozwalające zobaczyć całą polanę. Nachyliła się nad ciałem dorosłego niedźwiedzia i zjadła trochę. Po kilku latach całkowicie opanowała swoje zdolności. Jako młoda, dorastająca smoczyca. Wybiła wszystkie inne zwierzęta w swojej krainie. Z samotności, niemal oszalała. Ruszyła by znaleźć inne miejsce. Miejsce w którym kogoś spotka. W drodze szlifowała swoje umiejętności. Tam nauczyła się żyć normalnie, jednak nadal ma pewne problemy kontaktem z innymi smokami. Jest bardzo nieufna, dla dopiero poznanych smoków. Bywa, że chce kogoś sprowokować, ale także powstrzymuje większe sprzeczki. Dzięki swoim zdolnościom została tu Przywódcą Klany Burzy, a także perfekcyjnie panuje nad swoją mocą. Czasem jednak, jej instynkt bierze górę i pojawia się u niej ogromna żądza krwi i mordu. Nie panuje na tym, więc lepiej ostrożnie dobierać słowa w rozmowie z nią.